RIMINI - VAKANTIE JUNI 2023

DAG 1:

ZONDAG - 28 MEI 2023 - 1ste PINKSTERDAG - VAKANTIE!

Eindelijk is de dag van onze vakantie aangebroken. We hebben de laatste weken nog de nodige inkopen gedaan, waaronder een set nieuwe koffers. Voor mij is het grootste exemplaar, Laurence gebruikt de middenmaat en de kleinste koffer is een mooie maat voor het gebruik van de spullen van ons beiden voor de overnachtingen. Natuurlijk heb ik mijn koffer zo goed gebruikt, dat deze bijna niet meer te tillen is, maar dat mag de pret niet drukken. Na een vroeg ontbijt en zodra de laatste spullen in de auto zijn geladen, het meeste hadden we gisteren al ingepakt, vertrekken we, iets later dan gepland. 
Het zonnetje schijnt en het is nog lekker rustig op de weg. We zijn onderweg naar het eerste adres in Frankrijk waar we gaan overnachten, een Ibis hotel . We hopen aan het begin van de avond hier te arriveren. 

DAG 2

MAANDAG  - 29 MEI 2023 - 2de PINKSTERDAG 
Nadat we gisteren het langste gedeelte van de route naar onze vakantiebestemming hadden afgelegd, zijn we vanochtend na het ontbijt al weer vroeg op pad gegaan om onze reis te vervolgen. Onderweg reden we langs het Mont Blanc massief en zijn ook via de Mont Blanc tunnel vanuit Frankrijk naar Italië gereden. Deze bergen waren indrukwekkend hoog. De toppen reikten zelfs tot in de wolken en er lag nog aardig wat sneeuw. Rare gewaarwording, want bij ons "beneden" was het toch al 25 graden en volle zon. De tunnel doorrijden was ook een bijzondere ervaring, zo lang dat ik met ingehouden adem zat te wachten wanneer we weer daglicht zouden zien. Al met al een fantastische route. 

Vanmiddag kwamen we aan in de plaats waar we de 2de nacht van onze vakantie gaan doorbrengen. We overnachten in het hotel waar we vorig jaar tijdens onze vakantie in september verbleven. De ontvangst was heel hartelijk, de receptioniste en de eigenaresse herkenden ons zelfs nog. We kregen dezelfde kamer als vorig jaar. Nadat we onze spullen hier naartoe hadden gebracht, gingen we naar de lounge om wat te drinken. Een potje thee voor mij en voor Laurence natuurlijk zijn favoriete vakantiedrankje, een Aperol Spritz. We werden verwend met nog wat lekkers erbij.
Vanavond hebben we na een heerlijk diner nog even onder het genot van een kopje thee en koffie alle social Media bekeken, want we moeten toch bijblijven. Daarna zijn we naar de kamer gegaan, alwaar Laurence al snel in slaap viel en ik zometeen ook mijn ogen ga sluiten. Morgen weer een dag en dan gaan we op weg voor het laatste gedeelte naar onze eindbestemming. 

DAG 4

WOENSDAG - 31 MEI 2023 

Afgelopen nacht hebben we heerlijk geslapen en vanochtend voor het eerst ons ontbijt hier genuttigd. In eerste instantie wilden we de dag aan het strand doorbrengen, maar daar vonden we het toch wat te bewolkt voor. Dus werd het een shop-dag waarvoor we in eerste instantie naar San Marino wilden gaan, maar toen we net een paar kilometer hadden gereden kwamen we al een groot winkelcentrum, een Centro Commerciale, tegen.

We konden mooi overdekt parkeren, pal voor de ingang, dus dat was ideaal. Toen we het winkelcentrum betraden, zagen we als eerste een grote schoenenwinkel van Pitarello, waar we natuurlijk meteen moesten gaan neuzen of we iets van onze gading konden vinden. En jawel, dat lukte aardig. Laurence kocht een paar donkerblauwe instappers en twee paar slippers, zwart en bruin. Ikzelf slaagde eveneens voor slippers, een lichtbruin/camelkleurig paar en een zwart paar. Daarna hebben nog wat leuke inkopen gedaan en prima geluncht.

In dit winkelcentrum hebben ze grappige boodschappenwagens voorzien van dieren, speciaal om je kind in mee te nemen. In de grote supermarkt die het winkelcentrum is gevestigd, hebben we wat flesjes drinken ingeslagen, want onze kamer is voorzien van een koelkastje. Tevens hebben we een waterkoker aangeschaft, zodat we op onze hotelkamer thee kunnen zetten, want helaas is dat het enige wat in deze accomodatie ontbreekt. Natuurlijk kunnen we wel aan de bar in de lounge het nodige drinken bestellen, waar we ook met regelmaat gebruik van maken.  Maar wat de meeste mensen met koffie hebben, heb ik met een flinke mok groene thee en dat is wakker worden aan het begin van de dag. Dus zet Laurence vanaf nu iedere ochtend, zodra hij heeft gedoucht, net zoals thuis, een heerlijke kop thee voor mij.  

Inmiddels is het avond en zitten we nog even buiten met beiden een potje groene thee met mint, na te genieten van de heerlijke dag. Zometeen gaan we naar de kamer om te gaan slapen, want de lange ritten van de afgelopen dagen en het vele buiten zijn, zorgt ervoor dat we wat vroeg behoefte aan ons bed hebben. Welterusten.  

DAG 5

DONDERDAG - 1 JUNI 2023 - STRANDDAG
Het gaat sinds gisteren niet zo lekker met mijn benen, dus veel lopen is er niet bij. Het lukt mij nog wel om lopend met mijn krukken s'morgens naar het ontbijt te gaan en daarna weer terug naar de kamer, maar veel meer zit er op het moment niet in. Dus maak ik nu veel gebruik van mijn rolstoel. Vandaag een dagje strand, waar ik eerst tegenop zag, omdat ik ervan uit ging dat ik wel door het zand zou moeten lopen. Maar er was zowaar een heel mooi pad en er werd zelfs een vlonder geplaatst bij onze ligstoelen waar de rolstoel op gezet kon worden. Dus heb ik alles dicht bij de hand. Helemaal super hier. Nu lekker relaxen.

DAG 6

VRIJDAG - 2 JUNI 2023 - STRANDDAG 2
Vandaag houden we het lekker rustig. De plek op het strand met de ligstoelen en parasol die gisteren voor ons in orde is gemaakt, is tot het eind van de vakantie door ons en voor ons gereserveerd. Op welk tijdstip van de dag we ook aankomen, deze stoelen mogen de komende 14 dagen alleen door ons worden gebruikt, en zijn we dus iedere dag verzekerd van een relaxplek op het strand, lekker luxe.
Als we tussendoor even weg willen gaan, kunnen we de badlakens en overige spullen gewoon laten liggen. De meeste andere strand bezoekers zijn net als wij vakantiegangers die in het hotel waar wij verblijven, of in de 2 aangrenzende hotels te gast zijn.
Vandaag weer een strakblauwe lucht en een heel klein briesje. We smeren goed en nemen ook voldoende water tot ons. Bij Laurence vliegt het bruin er natuurlijk weer zo op, terwijl ik wat bleek blijf afsteken of eerst roze-rood wordt. Maar het gaat mij niet om de kleur, maar puur het genieten en lekker relaxen. En dat lukt aardig.

Na een redelijk gezonde Lunch: wraps met ham en mozzarella, die hier een pinadine wordt genoemd,  cappuccino voor mij en chocolademelk met slagroom voor Laurence, nu wat ongezondere drankjes: een Mojito en een Pina colada. PROOST oftewel SALUTI 🍹

In de loop van de middag ontvang ik van onze jongste zoon een appje. Hij is met hoge cijfers geslaagd voor zijn premaster en mag dus volgend studiejaar verder met zijn master. We zijn supertrots op hem.

Voor het avondeten gaan we naar hetzelfde restaurant als gisteren, omdat ons dat zo goed was bevallen. Het zit al aardig vol als wij aankomen en ze hebben ook nog een aantal reserveringen staan. Maar niemand wordt zomaar weggestuurd die op goed geluk binnen stapt, hoe groot de groep ook is en hoe vol het ook zit. Het is bewonderenswaardig om te zien hoe creatief het personeel is om een zitplaats voor alle klanten te regelen.

Ook wij kwamen op goed geluk en zonder morren werd er niet alleen ruimte voor ons gemaakt, maar ook werd er rekening gehouden met het feit dat ik in een rolstoel zit. Als eten kozen we dit keer gnocchi met daarbij een salade en ook nu was het smullen geblazen. Nadat we beiden nog een toetje hadden genomen, gingen we richting het hotel, om daar op het terras nog wat te drinken. 

Vandaag zijn er een aantal nieuwe gasten aangekomen in het hotel, waaronder  een aantal Nederlanders. Twee echtparen van ongeveer onze leeftijd, die, net als wij, uit het Brabantse komen, de wereld is maar klein. Met zijn zessen hebben we nog een tijdje lekker buiten zitten kletsen, alvorens we naar de kamers vertrokken om te gaan slapen. Het was weer een hele leuke en lekkere vakantiedag. 

DAG 7

ZATERDAG - 3 JUNI 2023

Vandaag houden we het, net als gisteren, extra rustig. Omdat Laurence toch wat  verbrand is en hij daar een beetje last van heeft gaan we niet naar het strand. Het weer is schitterend, maar er staat iets meer wind en verbranden is nu gewoon een feit, hoe goed je ook smeert. We hebben hier al de nodige mensen gezien, die zo rood als een kreeft zijn, omdat ze de hele dag in de zon hebben liggen bakken en daar hebben wij geen zin in. 

Ik benut deze dag om na lange tijd weer eens een blog te schrijven. Na het ontbijt heb ik een aantal uurtjes op het terras doorgebracht. De echtparen die we gisteren hadden ontmoet, kwamen ook om beurten langs en maakten een praatje. 

Voor de lunch zijn we naar de kamer gegaan en is Laurence een aantal crepes gaan halen, die we zittend op het balkon hebben genuttigd, Voor het avondeten hebben we voor alle zekerheid maar gereserveerd bij het, inmiddels voor ons favoriete, restaurant - pizzeria Auregia.  

Nadat we op de kamer gerelaxed hadden en opgefrist waren, zijn we naar beneden gegaan om nog even op het terras te zitten, voordat we gingen eten. Toevallig zaten de andere twee echtparen ook al hier en zijn we bij hun aangeschoven om nog even wat te babbelen. 

Inmiddels zijn we bekenden geworden bij het restaurant Auriga, want we waren amper binnen of twee van de kelners gebaarden al waar we konden gaan zitten. Vanavond hebben we beiden een pizza genomen, Laurence zijn favoriete Calzone en ik een Prosciutto cotto e Funghi, oftewel met ham en champignons, met voor beiden een salade erbij, en natuurlijk nog een klein toetje na. Het smaakte allemaal prima. Naarmate de tijd verstreek liep het weer behoorlijk vol in het restaurant. Wij waren ook dit keer weer om 19:00 uur gaan eten, wat voor ons normaal gesproken toch al een redelijk late tijd is, maar in de Zuid-Europese landen is dit eigenlijk nog te vroeg, zeker in het weekend. We hebben wel vaker in Italië meegemaakt, dat de locale bevolking pas na 21:00 uur aan tafel gaat en zelfs soms pas om 22:00 uur, meestal hele families, al dan niet met kleine kinderen erbij. Dat is voor ons momenteel een tijdstip dat we erover gaan denken om ons bed op te zoeken. 

Eenmaal terug bij het hotel hebben we nog buiten gezeten met een potje thee voor mij en een cappuccino voor Laurence. Even na ons kwam één van de Nederlandse echtparen  er ook aan. Zij hadden bij een Aziatisch eethuis gegeten en dat lijkt mij ook wel een leuke afwisseling naast al het Italiaanse eten van de laatste dagen. We hebben nog een tijdje met zijn viertjes zitten kletsen en daarna zijn we naar de kamer gegaan, want Laurence zit nog steeds een beetje in het ritme van vroeg naar bed gaan. Terwijl hij onder de wol, of liever gezegd onder de lakens kroop, ben ik nog even de laatse gebeurtenissen aan deze blog toe gaan voegen. Ik ga hierna nog even ontspannen door middel van het spelen van een computerspelletje alvorens ik ook mijn bed in duik. BUONA NOTTE CARI LETTORI.

Na het ontbijt waren we in eerste instantie van plan om naar het outletcentrum in Barberino te gaan, maar half Rimini ging op pad en stonden we aan het begin van de snelweg al in eem meterslange file, waardoor Laurence de eerste de beste afslag nam om rechtsomkeer te maken. 

We besloten om naar het overdekte winkelcentrum te gaan, waar we afgelopen woensdag waren geweest, Le Befane. Er werd regen verwacht en zo wisten we zeker dat we droog zouden blijven.

DAG 9 

MAANDAG - 5 JUNI 2023 - SAN MARINO

Deze dag was het, net als de dag ervoor, geen strandweer. We besloten om na het ontbijt richting San Marino te gaan. 

San Marino is een ministaat, één van de kleinste en oudste landen ter wereld. Een enclave omringd door Italië aan de oostelijke kant van de Apennijnen. Het heeft veel te bieden aan bezoekers, zoals musea, kerken, paleizen, monumenten, winkels, restaurants en evenementen.

Omdat we rekening hielden met eventuele regen, kozen wij voor de winkels en had Laurence voor deze dag het adres van een overdekt winkelcentrum gevonden op internet . 

Nadat we geparkeerd hadden, was het inmiddels tijd voor koffie. Bij binnenkomst liepen we dan meteen tegen een bakker aan waar je tevens wat kon eten en drinken. 

Ondanks dat het winkelcentrum niet al te groot was, had het toch nog vier verdiepingen. Maar later bleek dat in de bovenste twee lagen niet veel te winkelen viel en er voornamelijk bedrijven gevestigd waren. 

Wat we wel heel leuk vonden, was de enorme muziekwinkel op de tweede etage. Deze verdieping bevatte namelijk maar twee winkels, een enorme zaak met allerlei eleltrische apparaten en witgoed en in de andere helft van de verdieping  was een muziekwinkel gevestigd. 

Op de terugweg hebben we een klein hapje gegeten bij de Sushi bar in winkelcenturm Le Befane en namen we voor s'avonds nog een wat sushi mee. Dit hebben we lekker op de hotel kamer opgegeten. We hadden even geen zin om uit eten te gaan. 

Later op de avond hebben we, zoals voorgaande avonden, buiten op het terras nog wat gedronken en zitten kletsen met de vier  Nederlandse gasten waar we wat meer contact mee hebben en waarvan we inmiddels weten dat ze Rita & Stef en Anita & Jan heten, voordat we gingen slapen. 

DAG 10

DINSDAG - 6 JUNI 2023 - BOLOGNA

Voor de derde dag op rij is het geen strandweer, dus benutten we deze dag om een bezoek te brengen aan één van de plaatsen die we op ons to-do-lijstje hadden staan, Bologna. Het voordeel van met de auto op vakantie gaan is, dat je niet gebonden bent aan de plaats van bestemming, maar in een wat wijdere omtrek de omgeving kunt verkennen.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Bologna (uitspraak: Bolónja ), of ook wel Bologne, is een Italiaanse stad met 394.463 inwoners (2020),^[2] gelegen in Noord-Italië. De stad is de hoofdstad van de gelijknamige metropolitane stadsregio en van de regio Emilia-Romagna. Vóór de oprichting van de metropolitane stad op 1 januari 2015 was ze de hoofdstad van de provincie Bologna. De stad ligt aan de voet van de Apennijnen en tussen de rivieren de Reno en de Savena.

(Bron: Wikipedia) 

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Na een laat ontbijt zijn we richting deze stad vertrokken. Vanaf het hotel is het ongeveer vijf kwartier rijden. Eenmaal daar aangekomen, zetten we de auto in een parkeergarage bij het station. Van hieruit liepen we richting het centrum. Van vrienden, die vorig jaar Bolgna hadden bezocht, hadden we gehoord dat het een stad was die rolstoel vriendelijk was, met gladgeplaveide paden. Dit klopte wel enigszins, maar zij waren vergeten erbij te vertellen dat alles een beetje schuin omhoog liep. Dus voor Laurence was het hard werken om mijn rolstoel hier vooruit te duwen. 

Nadat we bij het station het grootste obstakel, een steil omhoog lopend viaduct over de spoorbaan heen, hadden gehad, hebben we eerst geluncht bij een Italiaans restaurant aan een pleintje nabij het station. Hier heb ik een heerlijke salade genuttigd en Laurence had een pannini van extreem groot formaat, maar ook deze smaakte voortreffelijk. 

Daarna vervolgden we onze weg door de met marmer geplaveide galerijeen in de winkelstraat richting het Piazza Maggiore. In Bologna rijden veel fietsers en je ziet er ook trolleybussen rijden. 

Het Piazza Maggiore is een plein van 115 m bij 60 m groot, centraal gelegen in de stad, en rond dit plein liggen de voornaamste gebouwen die tijdens de middeleeuwen werden opgetrokken. Wij zagen hier onder andere de Petroniusbasiliek, het Palazzo del Podestà en de Neptunusfontein, wat wij natuurlijk, net als alle andere touristen, op de foto moesten vastleggen. De figuur op de één na laatste foto van de onderste rij is Sint Petronius, de beschermheilige van de stad. 

Onder het beeld van Sint Petronius is een doorgang dat uitkomt op een binnenplein van een museum. Hier heerste een serene rust en was een aangename temperatuur. We hebben een tijdje hier gezeten op de rand van één van de grote bloembakken die er aanwezig waren. Ik vond het zeer aangenaam om even uit de rolstoel te kunnen, want na lange tijd hierin gezeten te hebben, kreeg ik een wat broeierig zitvlak. Het was namelijk iets warmer dan ik had verwacht en was daar niet helemaal op gekleed. 

We vervolgden onze weg en gingen terug richting het station, maar namen nu de andere kant van de winkelstraat. Onderweg kwamen we langs nog wat typisch Italiaanse straatjes en zagen we zelfs, bij een redelijk modern pleintje, nog de overblijselen van een oude ruïne. 

We hadden tot nu toe goed weer gehad en ondanks alle voorspellingen, nog geen druppel regen gezien. Dat veranderde toen we op de weg terug,  maar 15 kilometer verwijderd van Rimini, in een enorme hoosbui terrecht kwamen. We hadden even daarvoor in de verte al een regenboog gezien. Vele automobilisten durfden niet meer te rijden en zetten hun voertuig aan de kant, maar Laurence minderde alleen wat vaart en vervolgde de weg. Dit was prima te doen en na een paar minuten reden we de bui al uit en op een droge weg. Eenmaal gearriveerd in Rimini namen wij de afslag richting het ons bekende winkelcentrum, want het was inmiddels etenstijd en we hadden trek in Aziatisch eten. Natuurlijk gingen we naar de eetbar waar we de voorgaande dagen ook waren geweest. Laurence nam wederom rijst met kip en ik nam een soort van wonton soep, die niet alleen voorzien was met kip gevulde wontons, maar daarnaast noedels bevatte en heel fijn gesneden reepjes witte kool, wat een knapperige beet aan het geheel gaf. Het was erg lekker. 

Terug in het hotel herhaalden we het ritueel van de voorgaande dagen. Voorzien van een potje mintthee en een gezellig gesprek met het inmiddels vertrouwde clubje van zes. Het werd een late avond voor we in bed lagen, maar wederom hadden we ons heerlijk vermaakt en genoten van een fijne vakantiedag. 

DAG 11

WOENSDAG - 7 JUNI 2023 - HET IS WEER STRANDWEER!

Vandaag begint de dag met een stralend blauwe lucht en is het al snel lekker warm, 25 graden. Een dag om onze bedjes op het strand weer eens te gaan gebruiken. Laurence wil graag deze vakantie zoveel mogelijk relaxen en in de zon liggen. Natuurlijk goed beschermd met zonnefactor SPF30 en een hoed op zijn hoofd. 

Aan iedere kant van het tafeltje met parasol staat een strandbed op onze gereserveerde plek. Eén bijna helemaal in de schaduw van de parasol en de ander grotendeels in de zon. De schaduwkant is voor mij en de andere dus voor Laurence. Er zit een soort van afdakje aan het hoofdeind van het strandbed, zodat we onze hoofden sowieso tegen de zon kunnen beschermen. 

In de loop van de dag verschuift de schaduw bij mijn strandbed langzaam naar dat van Laurence. Als we s'middags terug gaan naar het strand, nadat we even geluncht hebben, wisselen we van strandbed, zodat ik weer in de schaduw zit/lig en Laurence volledig van de zon kan genieten. Door de buitenlucht en de warmte val ik in slaap en maakt Laurence mij een aantal keren wakker. Ik schijn geluid te maken, snurken, wat ook door de andere strandgasten te horen is. Thuis kan hij  heel goed tegen mijn gesnurk en slaapt er zelfs doorheen, maar als ik voor publiek zoveel geluid ga maken, vind hij dat toch redelijk genant en spreekt mij dan ook bij het eerste geluid wat ik produceer, ook al is het nog zo zacht,  bestraffend toe. 

Op zich vind ik dit ook wel oké, want ik schaam mij er ook wel een beetje voor als vreemden hiervan kunnen meegenieten. Ik doe dan ook mijn best om wakker te blijven, maar helaas tevergeefs merk ik wanneer Laurence mij opnieuw, dit keer wat bozer zelfs, wakker maakt. Normaal gesproken mag ik zoveel en zo hard snurken als ik wil van hem, maar absoluut niet in het openbaar.  We houden het uiteindelijk maar voor gezien op het strand en gaan terug naar het hotel. 

Daar aangekomen zaten de andere vier inmiddels ook al op het terras en sloten we ons daarbij aan. We hebben nog wat gedronken en lekker zitten kletsen en maakten plannen voor het avondeten. Het bleek dat we allemaal naar hetzelfde restaurant wilden gaan. Ruim voor etenstijd vertrokken we allen naar onze kamers om ons op te frissen. Wij hadden het plan om rond 19.00 uur richting het restaurant te vertrekken, maar toen we beneden kwamen zaten Jan en Anita al te wachten. We vroegen de receptie om naar de kamer van Rita en Stef te bellen met de vraag of ze ook mee gingen eten. Omdat er niet werd opgenomen, gingen wij ervan uit dat zij al weg waren en besloten we met zijn viertjes richting het Aziatisch eethuis Enzu te gaan. Eenmaal aangekomen waren we de eerste gasten en we zaten nauwelijks of Rita en Stef stapten ook binnen. We hebben er lekker gegeten en het was reuze gezellig zo met zijn zessen, wat goed te zien is op de onderstaande foto's. 

Na afloop hebben we zoals gewoonlijk een tijdje op het terras van het hotel verder zitten kletsen, onder het genot van een drankje. Voor mij natuurlijk een potje groene mint thee.  Het was wederom een heerlijke vakantiedag. 

DAG 12

DONDERDAG - 8 JUNI 2023

We zijn vandaag weer wat laat gaan ontbijten, pas na 09.30 uur. Hierna gaan we nog even buiten op het terras zitten, alvorens we ons gaan omkleden om naar het strand te gaan. We willen namelijk de schoonmaaksters niet in de weg lopen en wachten tot 11.00 uur, zodat we zeker weten dat onze kamer gedaan en weer vrij is. 

Het is opnieuw een dag om lekker te luieren en te genieten van het mooie weer. We doen dan ook niet veel meer dan liggen op ons strandbed. Anita loopt nog even bij  ons langs voor een praatje, wat uiteindelijk langer duurde dan de bedoeling was, omdat we zo gezellig zaten te kletsen

Als zij weer naar haar eigen plek op het strand is gegaan, besluiten wij terug te gaan naar het hotel om ons even op te frissen alvorens we wat gaan eten voor de lunch. Onderweg komen we Jan tegen, die altijd in is voor een grapje. Nu beweerde hij huisarrest te hebben gehad op het strand, omdat Anita zo lang bij ons was blijven praten en hij al die tijd op hun spullen moest letten. 

Nadat we een hapje zijn gaan eten, zat ik te knikkebollen van de slaap en gingen we terug naar onze kamer. Ik was vrij snel vertrokken toen ik eenmaal boven op bed ging liggen. Laurence bleef bij  mij en ging op zijn tablet een serie kijken. 

Daarna zijn we nog even wat op het terras gaan drinken, waar we ons aansloten bij de andere vier "Brabanders" die daar inmiddels ook al zaten. Naarmate we elkaar beter leren kennen, hebben niet alleen de dames maar ook de heren steeds meer lol met elkaar. 

Die avond besloten we voor de verandering maar weer eens bij restaurant - pizzeria Auriga te gaan eten. Laurence had trek in pizza en nam er dit keer één met kip. Ondanks dat ik tijdens de vakantie zoveel mogelijk wil genieten en me niet teveel met een dieet bezig wil houden, ben ik toch wat voorzichtig met het eten van teveel koolhydraten. Ik kies daarom, net als een paar dagen geleden, voor een kleine portie gnocci met garnalen en pestosaus en neem daarbij een lekkere rauwkostsalade. We nemen nog wel een toetje na, waarbij ik kies voor de koude koffiecrème en Laurence voor de tartufo ala pistacchio gaat. Het is tenslotte vakantie en dan wil ik wel kunnen genieten, van al het lekkers wat ze hier te bieden hebben. 

Natuurlijk moest ik dit keer, van al dit lekkere eten een foto maken. Naderhand valt het mij op dat ik de laatste dagen wel heel veel eetfoto's op mijn mobiel heb staan. We sluiten de avond af op het terras van het hotel met een potje thee en gaan op tijd naar bed. 

DAG 13 

VRIJDAG - 9 JUNI 2023 - DIKKE VOETEN & BENEN

Na een enigszins voor mij onrustige nacht, gaan we laat naar het ontbijt. Ik durf het weer aan om de rolstoel te laten staan en lopend met krukken naar beneden te gaan. We besluiten om na het ontbijt te beslissen wat we die dag gaan doen. 

Terwijl we hierna nog even op het terras zitten, voel ik dat er veel vocht in mijn voeten en benen zit, mijn huid staat zo gespannen dat het pijn doet. Ondanks dat het heerlijk weer is voor het strand, besluit ik op de kamer te blijven. Laurence gaat op aandringen van mij toch naar het strand. Ik neem dit keer nog een extra vochtafdrijvende tablet in en drink het ene flesje water na het ander. Liggend op bed doe ik wat beenoefeningen in de hoop dat de spanning van mijn huid vermindert. 

Op een gegeven moment begint het te werken en loop ik om de 20 minuten naar het toilet om flink te plassen. Ik blijf mezelf doorspoelen met water en als Laurence terug komt van het strand heb ik in die paar uur minstens 2 liter water weggewerkt. Ik voel me hierdoor wel wat lekkerder en ben dan ook weer in staat om samen te gaan lunchen in het winkelcentrum Le Befane. We brengen daar de rest van de middag door, want het is hier lekker koel en zo kan ik enigszins voorkomen dat mijn benen weer teveel gaan opzwellen. 

We besluiten om hier ook voor het avondeten te blijven. Hiervoor gaan we, zoals de laatste tijd gebruikelijk, naar de Aziatische eetbar. We nemen hier beiden de wonton soep die ik al eerder had gegeten. Terwijl we op ons eten zaten te wachten, stapten Rita en Stef ook hier binnen. Er werd natuurlijk gevraagd hoe het nu met mij ging en ik kon gelukkig zeggen dat ik mij al heel wat beter voelde dan die ochtend. 

Nadat we ons eten op hadden zijn we terug naar het hotel gegaan en na het drinken van het gebruikelijke potje groene mint thee, naar de kamer vertrokken. We gingen voor een keer eens lekker vroeg naar bed. 

Nadat we ons de tassen naar de kamer hadden gebracht, zijn we een ijsje gaan eten. Anita liet mij via WhatsApp weten dat zij naar een ander winkelcentrum waren doorgereden, wat groter was dan wat we die ochtend hadden bezocht. 

Zij kwamen pas weer bij het hotel aan, toen wij net weg gingen voor het avondeten, waarvoor wij wederom naar Auriga gingen. Het was maar goed dat Laurence had gereserveerd, want het was er erg druk. Laurence koos opnieuw een pizza en ik ging voor een kleine portie tortellini met een rauwkostsalade. Natuurlijk hadden we nog een toetje na, want er is hier een ruime keuze aan desserts die niet al te groot zijn. 

Na het eten hebben we nog met zijn zessen op het terras gezeten en wat gedronken totdat het tijd was om naar de kamer te gaan voor onze nodige nachtrust. We konden terugkijken op weer een gezellige vakantiedag. 

Blauwe lucht, ruisende zee, een klein briesje en ruim 25 graden. Vandaag weer een lui dagje aan het strand. Dus moeten we goed smeren. Flesje water bij de hand en natuurlijk de mobiele telefoon. Soms heeft een mens niet meer nodig om te genieten.

DAG 16 

MAANDAG - 12 JUNI 2023 - EN TOEN WAREN ER NOG MAAR TWEE . . . .

Vanochtend vroeg zijn ook Jan en Anita weer huiswaarts gegaan en zijn wij nog met zijn tweeën overgebleven van het clubje van zes. Er zitten in het hotel overwegend Nederlanders, het lijkt wel een Hollandse enclave, maar daaar hebben wij gek genoeg niet zo'n klik mee. Het is voor ons de eerste keer dat we tijdens de vakantie zoveel Nederlanders meemaken. 

Het is weer heerlijk weer en na het ontbijt vertrekken we al snel naar onze bedjes op het strand. Na een paar uurtje vinden we het genoeg en gaan terug naar de kamer. Zodra we hier zijn, gaat Laurence even onder de douche om al het zand en zonnebrandcrème van zich af te spoelen. Ik duik achter mijn laptop om aan mijn vakantieverslag te werken, ik loop een aantal dagen achter.

Laurence besluit om een wandelingetje te maken en ik ga met hem mee naar beneden. Op het terras installeer ik mij met mijn laptop om hier verder aan mijn verslag te schrijven, lekker buiten in de schaduw. Terug van zijn wandeling heeft Laurence piadines meegebracht voor een late lunch. Onderweg heeft hij wat foto's geschoten die hij aan mij doorzendt voor bij mijn verslag. Hij heeft een leuk eetttentje gezien, waar hij vanavond met mij wil gaan eten.

Intussen heb ik een appje ontvangen van onze oudste zoon, hij wil even met me bellen, want hij heeft veel te vertellen. Ik bel meteen  en zit bijna een uur met hem aan de telefoon. Het was allemaal goed nieuws en dat geeft me een goed gevoel. Als het met onze kinderen goed gaat, kan ik heel de wereld aan, want dan gaat het vanzelf met ons ook goed. 

Om 19:00 uur vertrekken we van het hotel, nadat we ons hebben opgefrist en ik mij heb omgekleed. Er zitten nog maar een paar gasten bij het eethuis, maar we worden hartelijk ontvangen door een bediende die redelijk goed engels sprak. We kozen beiden voor spaghetti carbonara en een gemengde salade en na afloop nog een klein toetje. Laurence had tiramisu en ik een soort cheesecake met pistachecrème. Het smaakte goed, maar we zaten aardig vol.

Eenmaal terug in het hotel was het potje mint thee zeer aangenaam. We hebben nog een tijdje hier gezeten, want inmiddels had Laurence mijn laptop weer van de lamer gehaald, zodat ik nog een stukje kon schrijven voordat we gingen slapen. Al met al was het toch weer een aangename dag geweest.  

DAG 17

DINSDAG - 13 JUNI 2023 - ZONNEN & SHOPPEN

We zijn vandaag iets vroeger naar het ontbijt dan de afgelopen dagen en het is opnieuw strandweer. Hoewel de voorspellingen aangeven dat er regen aan zit te komen, is daar nu nog niets van te merken. Ik had ook vandaag meteen na het douchen mijn badpak aangedaan, zodat ik meteen door kan naar het strand.

Vandaag kan ik, gek genoeg, de zon beter verdragen dan Laurence. Na een tijdje zoekt hij dan ook de volledige schaduw op. Hij is bang dat hij op één van de laatste dagen nog gaat verbranden en daarom wil hij na een paar uurtjes terug naar de hotelkamer. Voor de lunch gaan we naar de ijssalon aan de overkant van het hotel, om een broodje te eten en een cappuccino te drinken. Hierna gaan we terug naar de kamer, want Laurence wil niet meer naar het strand. 

Nadat we ons hebben opgefrist en omgekleed, besluiten we de tip van Anita te volgen en gaan op weg naar Romagna Shopping Valley. Bij aankomst kunnen we hier, net als bij de andere winkelcentra, vlak voor de deur parkeren op een invalideparkeerplaats. Na even hier rond gelopen te hebben, komen we bij een winkel, die ons lokt om naar binnen te gaan. Ze hebben hier vooral voor mannen leuke kleding, veel met linnen. Laurence slaagt dan ook voor twee broeken, twee shirts en één overhemd. We weten nu zeker dat we een extra koffer nodig hebben, maar kunnen daarvoor in dit winkelcentrum niet slagen. We nemen hier nog wat te drinken met iets lekker erbij en ik app nog even met onze jongste zoon. Hij laat weten dat het in Nederland erg warm is, maar dat hij het in huis nog redelijk koel kan houden.

Inmiddels hebben we hier alles wel gezien en gaan we terug naar Rimini, naar het winkelcentrum Le Befane, waar we wel slagen voor een extra koffer. We blijven hier meteen om s'avonds te eten. De laatste keer bij het Aziatisch eethuis kiezen we voor sushi en wat gyozo erbij

De rest van de avond verloopt net als voorgaande, op het terras, potje thee en laptop bij me en Laurence volgt een serie op zijn tablet. We zijn ons langzaamaan mentaal aan het voorbereiden op de thuisreis. 

DAG 18 

WOENSDAG - 14 JUNI 2023 - LAATSTE VOLLE DAG IN HOTEL DE FRANCE

Vanochtend waren we vroeg wakker en zaten dan ook al voor 09.00 uur aan het ontbijt. Er is voor vandaag regen voorspeld, en alle parasols op het strand zijn dan ook dicht gezet. Wij zouden sowieso niet meer naar het strand gaan. 

Na  het ontbijt zijn we lekker op het terras gaan zitten en later heeft Laurence mijn laptop met bijbehorende artikelen uit de kamer gehaald en heb ik mij geinstalleerd om flink wat te schrijven, zodat ik het verslag op tijd kan posten. 

Terwijl ik mijn ding aan het doen ben, is Laurence de auto in orde aan het maken, zodat hij vanavond het meeste hier al in kan doen. Dit houdt ook in dat ik morgen met mijn krukken naar het ontbijt moet, want de rolstoel moet uit elkaar gehaald worden. 

Tussendoor wordt ik voorzien van het nodige drinken en haalt Laurence tegen lunchtijd wat te eten, een pannini met ham en kaas voor hemzelf en een piadine met prosciutto, mozzarella en sla voor mij. Ik heb voldoende inspiratie en het schrijven vlot dan ook aardig. Om 16.25 heb ik alle achterstand weggewerkt. Voordat we vanavond gaan eten gaan we de meeste spullen al inpakken, zodat vanavond na terugkomst zoveel mogelijk al in de auto geladen kan worden. Gelukkig kon Laurence de auto weer op een perkeerplaats binnen de hekken van het hotel kwijt, want ik ben er niet gerust op als deze volgeladen aan de straatkant staat. 

Vanavond gaan we voor de laatste keer eten bij restaurant Auregi. Ik denk dat ik dit keer toch een pizza neem. Maandag thuis moet de broekriem weer flink aangetrokken worden, want in de 12 weken die mij dan resten tot de volgende vakantie, wil ik wel mijn uiterste best doen, om zo veel mogelijk kilo's te verliezen. Ik heb mij in de hotelkamer namelijk te vaak in allerlei spiegels, gewild en ongewild, kunnen "bewonderen"

Zonder reservering komen we dit keer bij het restaurant aan. De eigenaar zit buiten wat te eten, maar staat meteen op van zijn stoel zodra hij ons ziet en begeleid ons naar een tafeltje. We vertellen hem dat het onze laatste dag is en we maken nog even een praatje. 

De bestelling wordt opgenomen en we gaan allebei voor een pizza Calzone. In afwachting van ons eten, zien we dat de eigenaar aanstalten maakt om te vertrekken. Terwijl hij met zijn helm richting scooter loopt, bedenkt hij zich even later en komt nog even afscheid van ons nemen. Daarbij vergeet hij natuurlijk niet te zeggen dat hij hoopt ons volgend jaar terug te zien. Wij hopen dat eerlijk gezegd stiekum ook een beetje. 

De bediende die de meeste keren ons eten heeft geserveerd, komt de pizza's brengen en ook hij hoort dat het onze laatste avond is. Hij bied aan een foto van ons samen te maken en Laurence mag alleen een foto van hem maken met mij samen. We eten met smaak en na ook dit keer een toetje gegeten te hebben en voor de laatste keer te hebben afgerekend, nemen we afscheid. 

Terug in het hotel bestellen we allebei nog een potje mint thee en maken een praatje met de dame die iedere dag ons drinken bij het ontbijt verorgde en meerdere keren ook s'avonds nog achter de bar stond. Ze was er iedere dag en altijd even vrolijk en vriendelijk, net als al het andere personeel in dit hotel trouwens. 

We gaan op tijd naar bed, want we willen morgen zo vroeg mogelijk vertrekken. 

We rijden verder richting het Mont Blanc massief en via de Frejus tunnel, rijden we Frankrijk binnen. De rit in deze 12,87 km lange tunnel duurde meer dan 12 minuten (zie onderstaand filmpje)  en ik was dan ook opgelucht toen we weer daglicht zagen. Omdat ik op de heenweg alleen met ingehouden adem in de lange tunnel had gezeten, besluit ik nu te filmen vanaf het moment dat we de tunnel inrijden. 

De rest van de route worden we regelmatig door de de navigatie, omdat we dit keer voor Google Maps hebben gekozen, omgeleid in verband met de nodige opstoppingen door wegwerkzaamheden of ongelukken. We maken nog een aantal stops om wat te eten en te drinken en voor de nodige plaspauze's. Onderweg maak ik, al rijdend vanuit de auto, de allerlaatste foto's van het landschap.

Ondanks dat we voor vertrek in het hotel alle kasten en laatjes goed hadden geinspecteerd, zodat er ongemerkt niets van onze spullen zou blijven liggen, kwamen we er plotseling achter dat ik mijn kussen, wat ik de laatste tijd altijd meneem op vakanties en overnachtingen elders, op bed in het hotel had laten liggen. We waren al te ver op weg om terug te keren. Ik heb toen maar even het hotel gebeld, waar ik, na mijn verhaal een aantal keren uitgelegd te hebben, de mededeling kreeg dat ik beter de volgende ochtend terug kon bellen zodat ze het aan de schoonmaakster konden vragen. Ik besluit om, eenmaal thuis, ze een email te sturen en ga er maar vanuit dat ik mijn kussen blijvend moet missen. 

Uiteindelijk komen we s'avonds, vermoeid na zo'n lange rit, ongeveer 21.30 uur aan bij het aparthotel. Laurence heeft vandaag bijna 10 uur achter het stuur gezeten en is toe aan een warme douche. We gaan meteen naar bed, want morgen wordt het misschien ook een lange dag, voordat we thuis zijn.