MAANDAG 30 MAART 2020,
12.00 uur (nieuwe tijd):
Gek genoeg werden we vanochtend gewoon om 07.00 uur wakker. Ik ben lekker actief gestart, eerst 15 minuten meditatie om rust in mijn hoofd te krijgen. Daarna 10 minuten buikspieroefeningen, want ja er moet wel wat aan beweging gedaan worden. Hierna gedoucht en aangekleed. Laurence was al eerder helemaal fris en fruitig naar beneden gegaan en had de vaatwasser al leeg geruimd. De thee en koffie voor het ontbijt stond al klaar. Samen hebben we op ons gemak gegeten en daarna is Laurence naar boven vertrokken om te werken en ik ben achter mijn laptop gedoken om alle social media te bekijken.
Tussendoor hebben Laurence en ik samen een koffiepauze gehad. De regelmaat gaat er al een beetje inkomen. Zo meteen is het al weer tijd voor de lunch en hierna moet ik toch echt wat in huis gaan doen. Zaterdag en zondag veel geschreven, dus luie dagen gehad en heb ik energie op kunnen doen.
Vandaag ziet het er somber uit buiten, een verschil met de afgelopen dagen, maar ik hoorde zojuist op de radio dat het mooie weer er aan gaat komen. Ze verwachten zelfs temperaturen boven de 20 graden. We zullen het zien.
19.30 uur:
Vanmiddag druk bezig geweest, kamer en keuken van onder tot boven gesopt. Laurence is daarna meteen met de stofzuiger door het huis gegaan, dus nu alles weer lekker fris en opgeruimd. Tussendoor heb ik de nodige glazen water gedronken en liep daardoor regelmatig naar het toilet. We hebben vroeg gegeten vanavond en nu lekker languit op de bank onder mijn plaid, met een kopje thee voor de televisie. Ik zit al helemaal geïnstalleerd voor de de Bond film die straks gaat beginnen. Die duurt tot 22.30 uur, daarna naar bed . Het is een lange, vruchtbare en ondanks alles gezellige dag geweest. In deze bizarre tijd van lock-down moeten we er toch het beste van maken.
Er zijn mensen die klagen dat ze thuis moeten zitten, maar mijn hart gaat uit naar de mensen in de zorg, ook aan mijn oud collega's. Allemaal hebben zij het nu extra druk, het is mooi dat we daar nu bij stilstaan en voor ze klappen en dergelijke. Ik hoop alleen dat het na deze periode, wanneer alles weer mag en kan, we ze dan niet vergeten. En dat er niet meer bezuinigd gaat worden op de zorg. Dat er ook eens een financiële waardering tegenover staat, want dat hebben deze mensen, die nu extra hard moeten werken voor onze gezondheid, dubbel en dwars verdient. Zij hebben geen weekend, want ziek zijn en ziek worden, stelt geen grenzen aan tijd.