16 FEBRUARI 2019
Afgelopen woensdag, 13 februari, was het lady’s night in de bioscoop Kinepolis. Ik had enige tijd geleden de reclame hiervoor gezien en opperde bij mijn zus en schoonzus of het iets voor ons zou zijn. De film heette Verliefd op Cuba, Susan Visser en Jan Kooijman speelden onder andere de hoofdrol. Wij hadden al geboekt voordat ik ziek thuis kwam te zitten en voordat mijn zus een niersteenaanval kreeg. We hadden nog tijd zat om beter te worden, dachten we. Mijn schoonzusje keek er erg naar uit, maar tegelijkertijd zag ze er ook tegenop vanwege haar partner. Ze wist niet of het die dag wel goed zou gaan, maar ik wuifde haar bezwaar weg, want mijn man en hij zouden samen voetballen kijken dus dat kwam goed.
De avond zelf gingen we alle drie met de nodige spanning naar de film, omdat we eigenlijk geen van allen goed in ons vel zaten. Onze partners, die van mijn zus en mij, vonden dat we gewoon moesten gaan genieten. Zo gezegd zo gedaan.
We hadden goede plaatsen, lekker aan het zijpad, maar op de juiste hoogte zodat we niet met nekkramp de bioscoop uit zouden komen. Getogen met het nodige vocht namen we plaats. Op de ruimte voor het filmscherm stond een tafel waarop allerlei cadeautjes lagen. Na enige tijd kwamen er drie mannen en een meisje binnen gelopen. De ene man had een microfoon en de andere twee waren gekleed of ze gingen strippen. Blote bast, de ene met een colbert aan en de andere alleen een rode stropdas om. Dit was wel de leukste/mooiste man om te zien. Degene met de microfoon was duidelijk een homo, volgens ons, maar praatte de boel leuk aan elkaar. Wat was namelijk de bedoeling; bij binnenkomst had iedereen een lootje gekregen met een nummer erop. Je had roze en groene lootjes. Wij hadden roze lootjes met de nummers: 298, 299 en 300.
Er werd eerst een van de prijzen opgehouden en verteld wat er in zat en dan graaide de spreker in een pot met papiertjes. Het nummer en de kleur werd genoemd en was dat jouw nummer dan moest je gaan staan. Mijn zus had voor ons alle lootjes in ontvangst genomen en mijn schoonzus zei tegen haar, “Ze gaan ook seks-speeltjes en zo verloten dan ga ik niet staan hoor, dat mag jij doen” , want als je een prijs had getrokken kwam een van de mooi boys het bij je brengen en kreeg je drie zoenen. We hadden natuurlijk de grootste lol, want mijn zus zou de klos zijn.
Maar elke keer was het niets, want de spreker trok alleen maar groene lootjes. De een na laatste prijs was een cheque voor salsadansen en mijn zus wilde dat wel graag hebben, omdat ze dat samen met haar partner wil gaan doen, maar helaas het werd weer een groen lootje. Toen kwam de laatste prijs, een goudkleurige goodie bag, waar een aantal producten inzaten en onder andere een kookboek. Dit alles ter waarde van honderd euro. En laat er nou net een roze lootje uit de pot getrokken worden. “Roze, 300”, riep de spreker en mijn schoonzus en ik begonnen allebei mijn zus aan te stoten dat ze moest gaan staan.
Overdonderd stond ze dan ook op en de mooiste boy kwam de tas bij haar brengen en gaf haar drie zoenen. Wij lagen natuurlijk in een deuk, omdat zij kort daarvoor had gezegd dat dit wel leuk voor mij zou zijn, vanwege het kookboek en ook dat ze haar bril af zou zetten als er een van die mannen kwam om haar te zoenen. Doordat ze zo verbouwereerd was, was ze dat helemaal vergeten.
Daarna hebben we van de film genoten, die echt heel leuk was Susan Visser speelde geweldig en Jan Kooijmans blauwe ogen spatten van het scherm af. Het is een echte feelgood film.
Toen we na afloop richting de uitgang liepen kregen we per persoon nog een goodie bag mee met leuke artikelen. We hadden een top avond gehad en vonden het zeker voor herhaling vatbaar.
Bij mij thuis hebben we de inhoud van de “gouden goodie bag” verdeeld en ik mocht het kookboek hebben, gek genoeg een boek met de beste recepten van Ibiza. Maar toch helemaal leuk. Nu maar in de gaten houden, wanneer er weer een lady’s night komt met een film die de moeite waard is. Kijk er nu al naar uit.