Zaterdag 18 april 2020, 12:00 uur
Vanmorgen had ik zowaar weer de energie om mijn buikspieren te trainen en ook mijn andere oefeningen waar ik de afgelopen dagen de dag mee begint uit te voeren. Ik heb er nog een extra oefening aan toegevoegd, namelijk oefeningen voor een onderkin. Natuurlijk niet om er één te krijgen maar om te zorgen dat het verdwijnt. Ook weer heerlijk gemediteerd en de rest van mijn ochtendritueel afgehandeld.
Laurence had met het ontbijt op mij gewacht vandaag en toen ik beneden kwam kreeg ik een heerlijke omelet met tomaat en kaas voorgezet. Een eiwitrijk ontbijtje, waar ik goed vol van zit, mijn tussendoortje laat ik nog maar even voor wat het is.
Hoewel het er wat frisjes uitziet, staat nu de tuindeur open en als ik zo naar buiten kijk, verwacht ik dat we vanmiddag toch nog even buiten kunnen zitten.
Vorige week hebben we de meubels in de woonkamer anders neergezet en de bank die eerst voor het raam stond staat aan de andere kant. Vanaf deze bank, we hebben twee driezitters, kijk je nu zo de tuin in. Normaal had ik de gordijnen achter de bank altijd dicht, maar dat gebeurt sinds de verandering alleen nog maar s'avonds , wanneer we televisie zitten te kijken. Het geeft wat meer licht in huis en door de overkapping blijft de temperatuur aangenaam binnen, omdat de volle zon nu niet helemaal de kamer in schijnt.
De ramen naar de tuin reiken van plafond tot de grond, en het is net of je vanuit het zitgedeelte richting de tuin een andere kamer in kijkt. Toen Laurence voorstelde om in ieder geval tot de winter de meubels zo neer te zetten had ik eerst mijn twijfels, maar ik ben er nu, na een aantal dagen, wel blij mee.
Ik had mij voorgenomen om vandaag de benedenverdieping grondig te poetsen, maar ik werd meteen door mijn man een halt toe geroepen. Hij vindt dat ik het weekend net als hijzelf gewoon moet relaxen dus daar leg ik me dan maar bij neer. Hij vindt toch al dat ik met iedere dag trainen te hard van stapel loop en is volgens mij bang dat ik straks een lichamelijke terugslag krijg vanwege mijn fibromyalgie. Ikzelf ben daar niet zo bang voor, omdat ik voel dat het trainen mij juist goed doet, wat de pijn betreft. Mijn lichaam voelt al wat soepeler en ik slaap de afgelopen dagen echt een stuk rustiger, geen last van krampaanvallen en dergelijke. Hierdoor voel ik mij ook meer uitgerust. Dat ik tevens wat vroeger naar bed ga, draagt daar natuurlijk ook aan bij. Nu maar hopen dat de weegschaal ook wat minder aangeeft maandag, dan ben ik helemaal tevreden en weet ik dat ik op de goede weg zit.
